In de voedselverwerking hebben veel functionele ingrediënten, zoals visolie, bloedzuigerextract en bepaalde plantaardige eiwitten, een duidelijke visgeur. Het toevoegen ervan aan voedsel kan de smaak aantasten en het voor de consument moeilijk maken om het te accepteren. Veel fabrikanten overwegen het gebruik ervanBetadex, maar zij maken zich zorgen over de vraag of het de visgeur echt kan maskeren en of het toevoegen ervan aan voedsel de nationale veiligheidsnormen zal schenden.
De sleutel tot de visgeurmaskering van Betadex ligt in de unieke moleculaire structuur. Het is een holle cilinder gevormd door zeven gekoppelde glucosemoleculen. Het is hydrofiel aan de buitenkant en hydrofoob aan de binnenkant. De visgeur van functionele ingrediënten komt vaak van kleine moleculen zoals n-hexanal en trimethylamine, die hydrofoob zijn en de holle cilinder van Betadex kunnen binnendringen. Zodra deze visachtige moleculen zijn ‘ingekapseld’, vormen ze een stabiel complex, waardoor ze niet kunnen verdampen. Natuurlijk kunnen we de visgeur niet ruiken of proeven als we eten. Het is alsof je de visachtige moleculen in een ‘verzegelde doos’ stopt, waardoor de onaangename smaak wordt verborgen. Deze methode vertrouwt niet op andere smaken om de geur te maskeren, maar verbergt eerder de visachtige stoffen op moleculair niveau, wat resulteert in een stabieler en natuurlijker effect.
In praktische toepassingen heeft Betadex aanzienlijke effectiviteit getoond bij het maskeren van de visgeur van veel voorkomende functionele ingrediënten in voedsel. Visolie, die van nature een sterke visgeur heeft en voor veel mensen onsmakelijk is, wordt bijvoorbeeld aanzienlijk verminderd door de toevoeging van Betadex, waardoor het smakelijker wordt wanneer het wordt geformuleerd in visoliegummies of vaste dranken. Bovendien hebben experimenten aangetoond dat behandeling met Betadex op bloedzuigerpoeder, een medicinaal waardevol ingrediënt met een sterke visgeur, ervoor zorgt dat visstoffen zoals n-hexanal en trimethylamine vrijwel niet meer waarneembaar zijn in water, waardoor effectief het gewenste maskerende effect wordt bereikt. Zelfs de onaangename smaak van sommige vitaminesupplementen kan worden verbeterd door een passende hoeveelheid toe te voegenBetadex, waardoor de smakelijkheid van het voedsel aanzienlijk wordt verbeterd.
Veel mensen zijn bang dat het toevoegen van Betadex in strijd is met de wettelijke vereisten. Er is echter geen reden tot paniek. De "Standaarden voor het gebruik van levensmiddelenadditieven" van mijn land bepalen duidelijk het gebruik ervan. Het is een nationaal toegestaan voedingsadditief en zolang het binnen de gespecificeerde grenzen en grenzen wordt toegevoegd, voldoet het aan de veiligheidsnormen. De limieten variëren voor verschillende voedingsmiddelen. De maximale hoeveelheid die in bereide en gekookte vleesproducten wordt gebruikt, is bijvoorbeeld 1,0 g/kg; in vloeibare dranken zoals fruit- en groentesappen en plantaardige eiwitdranken is het maximum 0,5 g/kg; en bij snoepjes op kauwgombasis kan de maximale hoeveelheid worden verlaagd tot 20,0 g/kg. Bovendien wordt Betadex verwerkt uit zetmeel, waardoor het eetbaar en niet-giftig is. Internationale organisaties zoals de Amerikaanse FDA hebben ook de veiligheid ervan erkend, en normale consumptie zal het lichaam niet schaden.
TerwijlBetadexveilig en effectief is, zijn er twee kanttekeningen bij het gebruik ervan. Vermijd in de eerste plaats overmatige hoeveelheden. Overdosering kan niet alleen de smaak van het voedsel zelf beïnvloeden, zoals het dikker maken van dranken, maar kan bij sommige mensen ook maag-darmklachten en een opgeblazen gevoel veroorzaken, vooral bij mensen met een gevoelige maag. Ten tweede is het belangrijk om de juiste methode te kiezen voor het toevoegen van Betadex. Het wordt over het algemeen aanbevolen om Betadex eerst op te lossen voordat u het mengt met het visachtige functionele ingrediënt. Hierdoor kan het de visgeurmoleculen volledig inkapselen, waardoor de geur effectief wordt gemaskeerd. Direct droog mengen kan resulteren in ongelijkmatig mengen, waardoor sommige gebieden ongemaskeerd blijven en het algehele effect wordt beïnvloed.
