Menatetrenonkrijgt steeds meer aandacht van degenen die zich zorgen maken over de bot- en cardiovasculaire gezondheid. Er rijst een natuurlijke vraag: kunnen we de noodzakelijke menatetrenon binnenkrijgen via onze dagelijkse voeding? Dit heeft een directe invloed op de behoefte aan suppletie en rechtvaardigt daarom verder onderzoek.
Menatetrenon wordt voornamelijk aangetroffen in bepaalde gefermenteerde voedingsmiddelen. De meest prominente bron met het hoogste gehalte is natto, een traditioneel Japans voedingsmiddel gemaakt van sojabonen gefermenteerd met de bacterie natto. Zelfs een klein deel van natto kan aanzienlijke hoeveelheden menatetrenon bevatten. Kleine hoeveelheden menatetrenon worden ook aangetroffen in bepaalde soorten kaas, dierenlever, eidooiers en sommige dierlijke voedingsmiddelen, zoals kippendijen en -borsten. Met uitzondering van natto, een veelgebruikt voedingsmiddel in delen van Oost-Azië, zijn de niveaus van menatetrenon in andere voedingsmiddelen echter over het algemeen relatief laag. Bovendien zijn deze voedingsmiddelen mogelijk niet consistent en overvloedig beschikbaar in de dagelijkse voeding van de gemiddelde persoon, noch qua variatie, noch qua inname.
Moderne voedingsgewoonten en regionale verschillen maken het verkrijgen van voldoendemenatetrenondoor een uitdaging voor de inname via de voeding. Ten eerste zorgen de kenmerkende smaak en plakkerige textuur ervoor dat natto voor veel mensen buiten Oost-Azië, vooral in Europa en de Verenigde Staten, een niet-zuivelbestanddeel van het dieet is, waardoor het minder toegankelijk wordt. Ten tweede maakt het snelle tempo van het moderne leven het zelfs in Oost-Azië voor iedereen moeilijk om dagelijks natto consequent te consumeren. Bovendien is het vertrouwen op lever, eierdooiers of bepaalde kazen voor de inname van natto onderworpen aan beperkingen die verband houden met de cholesterolinname, caloriebeheersing of voedingsvoorkeuren. Veelvoorkomend vlees, groenten, fruit en granen bevatten weinig of geen menatetrenon. Dit betekent dat het voor de meeste mensen die niet regelmatig natto consumeren, moeilijk is om consequent een effectieve dagelijkse dosis menatetrenon binnen te krijgen via een gewoon dieet.
Onderzoek heeft dat aangetoondmenatetrenonspeelt een sleutelrol bij het activeren van osteocalcine en matrix Gla-eiwit. De eerste bevordert de calciumafzetting in de botten, waardoor de botdichtheid toeneemt, terwijl de laatste de abnormale calciumafzetting in zachte weefsels zoals de wanden van bloedvaten remt. De hoeveelheid die nodig is om deze fysiologische effecten te bereiken is niet te verwaarlozen. Uit uitgebreide voedingsonderzoeken onder de algemene bevolking blijkt echter dat de totale vitamine K2-inname van veel mensen onder het bereik ligt dat door voedingsdeskundigen wordt aanbevolen voor optimale bot- en cardiovasculaire ondersteuning. Adequate inname van menatetrenon (MK-4) is vooral een uitdaging bij regelmatige voedingspatronen.
De behoefte aan menatetrenon is vaak hoger bij mensen van middelbare leeftijd en ouderen, bij vrouwen na de menopauze, bij vrouwen met een risico op osteoporose en bij vrouwen met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Dit komt omdat het botverlies versnelt bij het ouder worden, waardoor de uitdagingen bij het behouden van de vasculaire gezondheid groter worden, en het vermogen van het lichaam om voedingsstoffen te absorberen en te gebruiken kan ook afnemen. Voor deze personen die hogere "doses" vitamine K2 nodig hebben om de gezondheid te ondersteunen, is het vrijwel onmogelijk om aan hun verhoogde fysiologische behoeften te voldoen uitsluitend via beperkte bronnen in de dagelijkse voeding.
| Speciale bevolkingsbehoeften | Reden |
|---|---|
| Ouderen van middelbare leeftijd | Versneld botverlies verminderde de opname van voedingsstoffen |
| Postmenopauzale vrouwen | Verhoogd risico op osteoporose |
| Cardiovasculair risico | Hogere vasculaire gezondheidseisen |